Ziele angielskie w ziołolecznictwie

Ziele angielskie to nie tylko smaczna przyprawa korzenna, lecz również uznany lek ziołowy na szereg dolegliwości. Znajduje zastosowanie jako środek wspomagający trawienie, antybakteryjny, przeciwtrądzikowy czy skuteczny antyutleniacz. Zapraszam do lektury o tym, jak dokładnie stosować ziele angielskie w fitoterapii i jak samodzielnie przygotować domowe specyfiki lecznicze z owoców korzennika lekarskiego.

Ziele angielskie na trawienie

Ze względu na zawartość eugenolu – olejku eterycznego obecnego m.in. w goździkach – regularne spożywanie ziela angielskiego zalecane jest osobom uskarżającym się na takie specyficzne problemy gastryczne jak wzdęcia, spowolniona przemiana materii, kolki jelitowe czy nieprzyjemne uczucie nadmiernej sytości występujące nawet po skromnym posiłku. Medycyna ludowa zaleca również stosowanie wyciągów z ziela angielskiego do łagodzenia nudności, wymiotów, hamowania biegunek oraz zapobiegania zaparciom, ponieważ obecne w nim substancje czynne regulują procesy fermentacyjne zachodzące w dolnym odcinku przewodu pokarmowego. 

Ziele angielskie na grzyby i bakterie

Olejek eteryczny obecny w zielu angielskim posiada właściwości przeciwgrzybiczne i bakteriobójcze. Wykazuje również właściwości przeciwbólowe. Wyciągi wodne z ziela angielskiego zalecane są przez medycynę tradycyjną wspomagająco w leczeniu miejscowych zakażeń i infekcji, jak również do wcierania w bolące mięśnie i stawy. Sprawdzają się jako środek na ból pourazowy. U osób cierpiących na trądzik lub dolegliwości skórne (wypryski, pokrzywka, wysypka spowodowana nadmierną potliwością) stosowane w formie toniku do ciała zmniejszają skłonność do pojawiania się odczynów zapalnych i rozlewania zmian skórnych. Hamują nadmierne wydzielanie potu. Napary z ziela angielskiego można stosować wspomagająco do płukania gardła lub wewnętrznie w leczeniu przeziębień infekcji płucnych. 

Ziele angielskie na młody wygląd

Kwertycyna i witamina C obecne w zielu angielskim to substancje o działaniu przeciwutleniającym. Hamują szkodliwy wpływ wolnych rodników na komórki organizmu i chronią wrażliwe struktury DNA przed uszkodzeniami i mutacjami powstającymi w następstwie szoku tlenowego. Tym samym przeciwdziałają pojawieniu się przedwczesnych oznak starzenia, pozwalając dłużej zachować młody wygląd i pełnię zdrowia. Szok tlenowy uznawany jest przez medycynę za czynnik sprzyjający rozwojowi wielu chorób onkologicznych i cywilizacyjnych. 

   Przeciwwskazania

Spożywanie ziela angielskiego nie jest zalecane osobom cierpiącym na chorobę wrzodową żołądka lub dwunastnicy, jak również wrzody jelitowe (wrzodziejące zapalenie jelita) oraz refluks. Nadmierne ilości przyprawy mogą potęgować przykre dolegliwości towarzyszące wymienionym schorzeniom. Ze względu na obecność eugenolu nie zaleca się spożywania przyprawy osobom z problem krzepnięcia krwi.

Interakcje - działania niepożądane - skutki uboczne

Ziele angielskie może wywoływać lub potęgować reakcje alergiczne i osób ze skłonnościami do alergii. Ponadto ziele angielskie może wzmagać skłonności do krwawienia, dlatego jego spożycie należy ograniczyć przed planowanymi zabiegami operacyjnymi oraz u kobiet uskarżających się na obfite menstruacje. Nadmierna ilość ziela angielskiego może wchodzić w interakcje z ibuprofenem, aspiryną, heparyną i naproxenem. W przypadku pojawienia się niepokojących objawów u osób zażywających wymienione leki i spożywających duże ilości przyprawy zaleca się bezzwłocznie zasięgnąć porady lekarza.

   Dawkowanie i przykładowe sposoby użycia

Napar z ziela angielskiego

1 łyżeczkę utłuczonego w moździerzu ziela angielskiego zalać 1 szklanką wrzącej wody. Odstawić do zaparzenia pod przykryciem na 15 minut. Odcedzić. Pić do dwóch szklanek na dobę wielokrotnie w ciągu dnia małymi porcjami jako środek odkażający jamę ustną i gardło oraz udrażniający przewody nosowe. Stosowany zewnętrznie działa odkażająco na cerę z trądzikiem, przyspiesza gojenie zmian skórnych i przeciwdziała nadmiernej potliwości.

Nalewka z ziela angielskiego

100 g owoców rozdrobnionych w moździerzu zalać 500 ml spirytusu 70%. Pozostawić na 7 dni w ciemnym miejscu, po czym przefiltrować. Pić po 1 łyżeczce 2-3 razy dziennie przy przeziębieniu, jako środek rozgrzewający i antyseptyczny, jak również przeciwwymiotny. Nalewkę można również stosować zewnętrznie do nacierania bolących miejsc – redukuje dolegliwości bólowe, odkaża i przyspiesza gojenie.

Olejek z ziela angielskiego

100 g owoców rozdrobnionych w moździerzu zalać 250 ml oliwy z oliwek. Odstawić na około 14 dni, po upływie których można przefiltrować płyn (nie jest to wymagane). Olejek używać do nacierania bolących zmian stawowych, ukąszeń owadów oraz ciała w miejscach narażonych na ataki owadów i pasożytów (np. komarów). Mieszanina ma właściwości antyseptyczne i może być wykorzystana do nacierania powierzchniowych uszkodzeń skóry. Przyjmowana wewnętrznie (1 łyżeczka) wykazuje właściwości przeciwwymiotne.