KASZTANOWIEC KORA

KASZTANOWIEC ZWYCZAJNY kora
(Aesculus hippocastanum)

ang. horse-chestnut, conker tree;
hiszp.  castaño de Indias;
niem.  Gewöhnliche Rosskastanie;
fran.  marronnier commun, marronnier blanc;
ros.  Ко́нскийкашта́нобыкнове́нный;


Kasztanowiec zwyczajny, nazywany również pospolitym, jest masywnym drzewem liściastym z rodziny mydleńcowatych wywodzącym się z półwyspu Bałkańskiego. Do środkowej Europy trafił za sprawą cesarza Maksymiliana II, który w połowie XVI w. sprowadził pierwsze sadzonki jako ozdobę swoich ogrodów. Współcześnie najczęściej spotkać go można w parkach, prywatnych ogrodach, na obrzeżach dróg w formie szpalerów wytyczających bieg alei, jak również w postaci pojedynczych, samotnie stojących drzew. Nigdy nie tworzy lasów, a to za sprawą specyficznych warunków, jakich roślina wymaga do wzrostu - pobiera z gleby szczególnie rzadkie pierwiastki promieniotwórcze, które występują w podłożu w ilościach śladowych.


SUROWIEC: kora kasztanowca (cortex hippocastani)

Kora kasztanowca obfituje w związki kumarynowe, w szczególności eskulinę i fraksynę) oraz flawonoidy, garbniki i terpeny.


DZIAŁANIE

Wszystkie surowce zielarskie pozyskiwane z kasztanowca wykazują szczególnie pozytywny wpływ na stan naczyń krwionośnych. Substancje zawarte w korze, kwiatach i owocach tego drzewa wzmacniają ścianki żył i tętnic, uelastyczniają je i uszczelniają, zapobiegając tworzeniu mikrokrwotoków i mikrowylewów wewnętrznych. Zmniejszają obrzęki i redukują stany zapalne, w tym również te w obrębie naczyń krwionośnych spowodowanych słabym krążeniem i miażdżycą. Zapobiegają tworzeniu się skrzepów i rozwojowi hemoroidów i żylaków. Poprawiają ukrwienie skóry i narządów wewnętrznych. Regulują prawidłowy skład flory bakteryjnej obecnej w obrębie układu pokarmowego, działają ściągająco na śluzówkę organów trawiennych zmniejszając ewentualne dolegliwości jelitowe. Stosowany zewnętrznie zmniejsza obrzęki i opuchlizny spowodowane urazami, wykazuje również działanie antyseptyczne przy odmrożeniach i oparzeniach oraz zapaleniach stawów i ścięgien.


ZASTOSOWANIE

Preparaty na bazie kasztanowca zalecane są przede wszystkim osobom cierpiącym na choroby żył: zastoje, zakrzepy, żylaki i hemoroidy, spowolnione krążenie, mikrowylewy i mikrokrwotoki wewnętrzne. Przyspieszają regenerację chorych po udarach, zapobiegają występowaniu wysięków i opuchlizn. Zalecane po operacjach jako skuteczny środek przeciwzakrzepowy. Wykazują skuteczność również u chorych na cukrzycę. Pomocniczo w bólach reumatycznych, zapaleniach ścięgien i stawów, przy niestrawności, biegunkach oraz problemach z drogami żółciowymi i wątrobą. Likwidują bolesne skurcze brzucha. Zewnętrznie - w otarciach naskórka do przemywania odmrożeń i oparzeń jako środek antyseptyczny.


PRZECIWWSKAZANIA

Ze względu na brak odpowiednich badań tym kierunku nie są zalecane kobietom w ciąży i matkom karmiącym piersią. Przeciwwskazaniem są również choroby nerek. Zawarta w kasztanowcu escyna może nasilać toksyczny wpływ na nerki antybiotyków aminoglikozydowych oraz doustnych leków przeciwzakrzepowych. Cefalosporyny z kolei mogą osłabiać wiązanie się escyny z białkami osocza. W przypadku wystąpienia nadwrażliwości, bólów żołądka lub skurczów jelitowych bezwzględnie przerwać stosowanie surowca i zasięgnąć opinii lekarza.


SPOSÓB PRZECHOWYWANIA

Należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, w zamkniętych opakowaniach, chronić od światła i wilgoci.


PRZYKŁADOWE FORMY ZASTOSOWANIA

Odwar
1 łyżeczkę kory kasztanowca zalać 200 ml letniej wody. Doprowadzić do wrzenia i gotować pod przykryciem przez 10 minut. Następnie odstawić na kwadrans do zaparzenia. Pić 2 x dziennie po pół szklanki jako środek na biegunkę, redukujący stany zapalne żył i zmniejszający dolegliwości spowodowane przez hemoroidy.