PERZ WŁAŚCIWY kłącze
(Agropyron repens)
ang. couch grass;
hiszp. grama;
niem. Kriech-Quecke;
fran. chiendent officinal;
ros. Пыре́йползу́чий;
Perz to jeden z najbardziej pospolitych i rozpowszechnionych na terenie Europy Środkowo-Wschodniej i Azji gatunków bylin z rodziny wiechlinowatych. Wyróżnia się dość rozbudowanymi i uniesionymi pionowo źdźbłami o intensywnej, ciemnozielonej barwie i jest rośliną bardzo odporną na wszelkie niekorzystne warunki środowiskowe. Należy do szczególnie uciążliwych i trudnych do wyplenienia chwastów pól uprawnych, na których rozsiewa się wraz z ziarnem. Raz wykiełkowana roślina rozmnaża się za pomocą podziemnych kłączy, których długość może dochodzić nawet do kilku metrów. Właśnie podziemne partie rośliny znalazły zastosowanie w ziołolecznictwie, w którym wykorzystywane są od czasów starożytnych jako doskonały środek moczopędny.
SUROWIEC: kłącze perzu (rhizoma agropyri)
Perz właściwy zawiera polisacharydy (takie jak trytycyna), olejki eteryczne, kleje roślinne, inulinę, mannit, łatwo przyswajalną krzemionkę oraz inozyt zaliczany do witamin z grupy B.Perz jest również bogaty w witaminę C, łatwo przyswajalne węglowodany, kwasy organiczne i sole mineralne.
DZIAŁANIE
Kłącze perzu znane jest przede wszystkim ze swoich właściwości moczopędnych i żółciopędnych. Często wykorzystywane jest w kuracjach ziołowych mających na celu detoksykacje organizmu i usunięcie z krwi i moczu szkodliwych produktów przemiany materii. Rozluźnia mięśnie gładkie, działa przeciwbakteryjnie i przeciwgorączkowo, co czyni go skutecznym środkiem łagodzącym objawy chorób układu moczowego. Rozpuszcza złogi zalegające w drogach moczowych i wykazuje właściwości przeciwgrzybiczne. Wykorzystywany jako środek odżywczy i przywracający prawidłowe działanie wątroby i dróg żółciowych po zatruciach i chorobach związanych z przemianą materii. Stymuluje działanie woreczka żółciowego, odtruwa, energetyzuje i przeciwdziała rozwojowi zakażeń wewnętrznych.
ZASTOSOWANIE
Perz stosowany jest jako środek moczopędny i odtruwający w chorobach nerek, pęcherza i dróg moczowych, a także w schorzeniach, których podłożem są zaburzenia metabolizmu, takich jak np. skaza moczanowa, reumatyzm czy trądzik. Ziele perzu właściwego może być używane, zwykle w połączeniu z innymi ziołami, w leczeniu kamieni nerkowych, ponieważ redukuje podrażnienia oraz okaleczenia wywołane przez zalegające w drogach moczowych złogi. Perz właściwy jest uważany za środek przyspieszający rozpuszczanie kamieni nerkowych i zapobiegający ich dalszemu rozrostowi. Zalecany jest także w dolegliwościach związanych z niewystarczającą produkcją żółci oraz przy kamicy żółciowej, przy podwyższonym poziomie cholesterolu i tłuszczów we krwi. Zalecany jest po zatruciach pokarmowych oraz po przebytych zakażeniach, kuracji antybiotykami i chemioterapeutykami. Uważany jest za środek leczniczy o działaniu przeciwmiażdżycowym i przeciwcukrzycowym.
PRZECIWWSKAZANIA
Niedrożność dróg moczowych, obrzęki spowodowane niewydolnością serca i/lub nerek. Ze względu na brak odpowiednich badań tym kierunku nie są zalecane kobietom w ciąży i matkom karmiącym piersią.
SPOSÓB PRZECHOWYWANIA
Należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, w zamkniętych opakowaniach, chronić od światła i wilgoci.
PRZYKŁADOWE FORMY ZASTOSOWANIA
Odwar
2 łyżeczki rozdrobnionego ziela zalać 200 ml wody; gotować 5-10 minut; odstawić na 20 minut do zaparzenia pod przykryciem. Przecedzić. Pić kilka razy dziennie po 100 ml w leczeniu chorób metabolicznych i skórnych oraz w skąpomoczu.
Nalewka
100 g ziela skrzypu zalać 300 ml alkoholu 40%. Odstawić do maceracji na 14 dni. Po upływie dwóch tygodni przefiltrować i zlać do butelek. Pić do 3 razy dziennie po ok. 4-5 ml.