Papryka czerwona - suszona w płatkach

ang. dried paprika flakes, red pepper flakes;
hiszp. pimentón en hojuelas, pimiento seco en escamas;
niem. paprikaflocken, getrocknete paprikaflocken;
franc. flocons de poivron, poivron séché en flocons;
ros. хлопья паприки, сушеная паприка хлопьями;

Papryka roczna (łac. Capsicum annuum) to gatunek rośliny należący do rodziny psiankowatych (Solanaceae), która obejmuje także pomidory, ziemniaki i bakłażany. Historia tej rośliny sięga tysięcy lat, a jej ojczyzną są tropikalne regiony obu Ameryk, w szczególności tereny dzisiejszego Meksyku i Ameryki Środkowej. Archeologiczne dowody wskazują, że papryka była uprawiana już ponad 7000 lat temu. Po odkryciu Ameryki przez Krzysztofa Kolumba pod koniec XV wieku, papryka trafiła do Europy, a stamtąd, dzięki handlowi i podróżom, rozprzestrzeniła się na cały świat, stając się jednym z najbardziej uniwersalnych i powszechnie używanych warzyw i przypraw. Papryka roczna jest rośliną jednoroczną, która osiąga wysokość od 30 do 150 cm. Posiada krzewiaste pędy, pokryte gęsto zielonymi, lśniącymi liśćmi o owalnym kształcie. Kwiaty papryki, zazwyczaj białe lub lekko fioletowe, mają dzwonkowaty kształt i pojawiają się w kątach liści, dając początek charakterystycznym owocom. Istnieje niezliczona liczba odmian papryki, które różnią się między sobą nie tylko kształtem i rozmiarem owoców, ale także kolorem (od zielonego, przez żółty i pomarańczowy, aż po głęboką czerwień) oraz smakiem, który może być słodki, łagodny lub bardzo ostry, zależnie od zawartości kapsaicyny. Roślina ta najlepiej rośnie w ciepłym klimacie, na glebach żyznych, dobrze przepuszczalnych i bogatych w składniki odżywcze, preferując stanowiska obficie nasłonecznione.

Papryka odegrała i nadal odgrywa znaczącą rolę w kuchniach i kulturach świata. Przez wieki była podstawowym składnikiem diety rdzennych mieszkańców Ameryki, którzy wykorzystywali ją nie tylko kulinarnie, ale także w celach tradycyjnych. Po tym, jak dotarła do Europy, szybko zyskała popularność, zwłaszcza w regionach o sprzyjającym klimacie. Węgry uczyniły z papryki jeden ze swoich narodowych symboli, tworząc słynną przyprawę, pimenton. W kuchniach hiszpańskiej i portugalskiej, papryka stała się kluczowym składnikiem wielu dań, a w kuchni meksykańskiej, papryczka chili stanowi fundament smaku. Oprócz zastosowań kulinarnych, papryka była również wykorzystywana w dawnych wierzeniach i medycynie ludowej jako element tradycji, co świadczy o jej głębokim zakorzenieniu w historii ludzkości. Dziś papryka, zarówno świeża, jak i suszona, jest ceniona na całym świecie nie tylko za swój smak, ale również za to, że wzbogaca potrawy o intensywny kolor i aromat.

Papryka suszona w płatkach jako surowiec kulinarny

Papryka suszona w płatkach powstaje w procesie dehydratacji świeżych owoców papryki. Suszone płatki mają intensywny czerwony lub pomarańczowy kolor i są lekkie oraz kruche. Ich aromat jest skoncentrowany, słodki i lekko warzywny. Smak zależy od rodzaju użytej papryki, może być słodki, słodkawo-pikantny, a w przypadku ostrzejszych odmian — wyraźnie piekący. Płatki papryki wchłaniają wilgoć, dlatego najlepiej dodawać je do potraw, które zawierają płyny.

Skład papryki suszonej w płatkach

Papryka suszona w płatkach zawiera węglowodany, białko oraz błonnik. Jest źródłem wielu witamin i minerałów. W jej składzie znajdują się witamina A, witamina C, witamina E, witaminy z grupy B oraz potas i beta-karoten.

Wartość odżywcza produktu w 100 g: wartość energetyczna 289 kcal; tłuszcz 12.9 g; w tym kwasy tłuszczowe nasycone 2.1 g; węglowodany 55.7 g; w tym cukry 10.3 g; błonnik 35.1 g; białko 14.1 g; sól 0.17 g; witaminy: witamina A 2469 µg, witamina C 0.8 mg, witamina E 29.8 mg, witamina B1 0.33 mg, witamina B2 0.92 mg, witamina B3 14.2 mg, witamina B6 2.45 mg, witamina B9 49 µg; pozostałe składniki mineralne: potas 2280 mg, żelazo 21.1 mg, magnez 174 mg, fosfor 390 mg, wapń 229 mg, cynk 4.3 mg, mangan 3.2 mg.

Jak stosować paprykę suszoną w płatkach

Papryka suszona w płatkach w kuchni

Papryka suszona w płatkach to wszechstronny dodatek do wielu potraw, ceniony za intensywny smak, kolor i łatwość użycia. Doskonale nadaje się do potraw, w których płatki mogą nawilżyć się i uwolnić swój aromat. Idealnie sprawdzi się w gulaszach, zupach (np. zupa gulaszowa, leczo), sosach, zapiekankach i potrawach jednogarnkowych. Może być również dodawana do marynat i suchych mieszanek przypraw do mięs, zwłaszcza do grillowania i pieczenia. Płatki papryki nadają się także do posypywania chleba, focacci, a nawet omletów, wprowadzając nie tylko smak, ale i atrakcyjny wygląd.

Przeciwwskazania do spożywania papryki suszonej w płatkach

Spożywanie suszonej papryki w płatkach, zwłaszcza w większych ilościach, może prowadzić do dolegliwości żołądkowo-jelitowych, takich jak zgaga, ból brzucha, wzdęcia lub podrażnienie śluzówki. Ze względu na zawartość kapsaicyny, ostrożność powinny zachować osoby z wrażliwym żołądkiem, chorobą refluksową, zespołem jelita drażliwego, a także z wrzodami żołądka. Papryka należy do roślin psiankowatych, które u niektórych osób z chorobami autoimmunologicznymi mogą wywołać niepożądane objawy. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości lub wystąpienia niepożądanych objawów, zaleca się konsultację z lekarzem.

Sposób przechowywania papryki suszonej w płatkach

Zaleca się przechowywanie surowca w szczelnym pojemniku, w suchym, ciemnym i chłodnym miejscu, z dala od wilgoci oraz innych intensywnych zapachów.

Dawkowanie i przykładowe sposoby użycia papryki suszonej w płatkach

Papryka suszona w płatkach w zupach i gulaszach

Płatki papryki najlepiej dodać do potrawy na początku gotowania, aby zdążyły zmięknąć i oddać swój smak i kolor. Na gulasz lub zupę dla czterech osób wystarczą 1-2 łyżki stołowe płatków. Będą one stopniowo uwalniać swój aromat, tworząc głęboką bazę smakową.

Papryka suszona w płatkach w marynatach do mięs

W marynatach do mięs płatki papryki doskonale łączą się z olejem, nadając mięsu piękny kolor i słodki, lekko pikantny smak. Wymieszaj 2-3 łyżki płatków z oliwą, solą, pieprzem i innymi przyprawami, a następnie natrzyj mięso przed pieczeniem lub grillowaniem.

   Przepisy kulinarne z papryką suszoną w płatkach      

Leczo z papryką w płatkach   

kiełbasa: 300 g
cebula: 1 duża sztuka
papryka świeża: 2 sztuki
papryka suszona w płatkach: 1 łyżka
pomidory z puszki: 400 g
olej: 2 łyżki
sól, pieprz, wędzona papryka w proszku: do smaku
natka pietruszki: do dekoracji

Kiełbasę pokrój w plasterki i podsmaż na oleju. Dodaj pokrojoną w piórka cebulę, a gdy się zeszkli, dodaj pokrojoną świeżą paprykę. Smaż przez kilka minut. Wlej pomidory z puszki, dodaj paprykę suszoną w płatkach, sól, pieprz i wędzoną paprykę w proszku. Duś pod przykryciem przez około 20-30 minut, aż warzywa będą miękkie. Podawaj posypane natką pietruszki.   

Schab w panierce z papryki

schab: 500 g
jajko: 1 sztuka
mąka: 1/2 szklanki
papryka suszona w płatkach: 2-3 łyżki
olej do smażenia
sól, pieprz: do smaku

Schab pokrój w plastry i lekko rozbij. Dopraw solą i pieprzem. Jajko roztrzep, a na talerzyku wymieszaj mąkę z suszoną papryką w płatkach. Panieruj schab najpierw w jajku, a następnie w mieszance mąki i płatków. Smaż na rozgrzanym oleju z obu stron na złoty kolor, aż mięso będzie usmażone w środku. Podawaj z ziemniakami i ulubioną surówką.