WIERZBA KORA
Opis
WIERZBA BIAŁA kora
(Salix alba)
ang. white willow;
hiszp. salguero o sauce blanco;
niem. Silber-Weide;
fran. Saule blanc, Saule commun;
ros. И́вабе́лая, илиИвасеребри́стая;
Wierzba biała, nazywana również srebrną (ze względu na charakterystyczne zabarwienie spodniej części liści), to pospolite drzewo z rodziny wierzbowatych porastające strefę klimatu umiarkowanego Europy i Azji (aż po Ural). Jest dość krótkowieczna, lecz w zmian wyróżnia się dużymi, rocznymi przyrostami. Bywa sadzona w parkach i ogrodach jako roślina ozdobna, natomiast w stanie naturalnym najczęściej spotkać ją można w dolinach rzek, przy brzegach stawów i jezior i w lasach łęgowych, gdzie wraz z topolami duże skupienia. Preferuje okresowo zalewane, piaszczyste gleby. Ze względu na swój charakterystyczny wygląd bywa nasadzana szpalerami wzdłuż wiejskich dróg. Często tworzy mieszańce z innymi odmianami wierzb, w szczególności purpurowa i kruchą.
SUROWIEC: kora wierzby (cortex salicis)
Spośród surowców leczniczych zawartych w korze wierzby najważniejsza jest salicyna, która w żołądku rozkłada się do alkoholu salicylowego. Ponadto zawiera glikozy fragilinę, salikortynę, tremulacynę i popelinę, flawonoidy, kwas salicylowy, kwas ferulowy, p-kumarowy, kawowy i garbniki (8-20%).
DZIAŁANIE
Związki salicylowe i flawonoidy działają przeciwzapalnie, przeciwbólowo, przeciwwysiekowo, napotnie i przeciwgorączkowo. Zapobiegają tworzeniu się obrzęków ciała, rozkurczają ściągnięte włókna mięśniowe, odtruwają i polepszają samopoczucie. Aktywują działanie systemu immunologicznego i wywierają wpływ uspokajający. Jednocześnie wzmagają diurezę i stymulują wydzielanie moczu, pomagając usunąć drobny piasek z dróg moczowych. Zapobiegają zastojom żółci i rozszerzają naczynia krwionośne usprawniając krążenie. Działają silnie przeciwreumatycznie i przeciwartretycznie, przyspieszają wydalanie nadmiaru kwasu moczowego.
ZASTOSOWANIE
Wierzba biała wykorzystywana jest w leczeniu wszelkiego rodzaju infekcji górnych dróg oddechowych, przeziębień i grypy, jak również anginy, świnki i ospy. Wykazuje skuteczność w łagodzeniu skutków reumatoidalnego zapalenia stawów, gorączki reumatycznej, artretyzmu i dny moczanowej, bywa stosowana w skąpomoczu. W połączeniu z innymi ziołami zmniejsza dolegliwości bólowe, w tym bóle migrenowe i nerwobóle. Może być także stosowana zewnętrznie do leczenia nadmiernej potliwości nóg i dłoni oraz do okładania trudno gojących się ran Pomaga w chorobach skórnych o podłożu autoimmunologicznym takich jak łuszczyca i niektóre postaci trądziku. Preparaty produkowane z kory wierzby stanowią alternatywą dla osób, które nie mogą stosować kwasu acetylosalicylowego w postaci tabletek aspiryny. Dotyczy to m.in. rekonwalescentów i osób w podeszłym wieku, młodzieży, a także kobiet w zaawansowanej ciąży, które nie wykazują nadwrażliwości na salicylany i osób z dolegliwościami gastrycznymi.
PRZECIWWSKAZANIA
Ze względu na brak odpowiednich badań tym kierunku nie są zalecane kobietom w ciąży i matkom karmiącym piersią. Preparatów zawierających korę wierzby nie powinny zażywać dzieci do lat 12, osoby nadwrażliwe na salicylany oraz chorzy na astmę oskrzelową.
SPOSÓB PRZECHOWYWANIA
Należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, w zamkniętych opakowaniach, chronić od światła i wilgoci.
PRZYKŁADOWE FORMY ZASTOSOWANIA
Odwar
1 łyżkę kory wierzby zalać 250 ml chłodnej wody. Doprowadzić do wrzenia i gotować na wolnym ogniu przez 15 minut. Pozostawić do zaparzenia pod przykryciem na kolejne 10 minut, przecedzić. Pić 3 do 6 razy dziennie po 100 ml. Dla spotęgowania efektu po przyjęciu pierwszej dawki można wypić 150 ml kawy zaparzonej z 2 pełnych łyżeczek mielonych ziaren (kofeina potęguje działanie salicylanów).
Napar
1 łyżkę kory wierzby zalać 250 ml wrzącej wody. Pozostawić do zaparzenia pod przykryciem przez 30 minut, przecedzić. Pić 4-5 razy dziennie po 150 ml. Zaleca się jednoczesne spożywanie do 1000 mg witaminy C dziennie.
Nalewka
100 g kory wierzby zalać 400 ml alkoholu o mocy 40-60%. Naczynie szczelnie zamknąć i odstawić w ciemne miejsce na 14 dni do maceracji. Po upływie dwóch tygodni przefiltrować, zlać do butelek. Spożywać 3-4 razy dziennie po 1 łyżce rozcieńczonej w 50 ml wody przy przeziębieniach, infekcjach wewnętrznych, anginie, dla zbicia gorączki i zmniejszenia dolegliwości reumatycznych.
Mieszanki ziołowe
Na skazę moczanową
100 g kory wierzby wymieszać z 50 g korzenia wilżyny, 50 g naowocni fasoli i 50 g słomy osianej. 2 łyżki mieszanki zalać 500 ml wody. Odstawić do napęcznienia na 2 godziny. Następnie doprowadzić do wrzenia na wolnym ogniu i odstawić bez gotowania do zaparzenia na 10 minut. Odcedzić. Pić 3 x dziennie po 100 ml między posiłkami przy bólach mięśni i stawów oraz przy podwyższonym poziomie kwasu moczowego we krwi.
Dane techniczne
Nazwa polska | Wierzba biała |
Nazwa łacińska | Salix alba |
Skład | 100% kory wierzby |
Rodzaj surowca | kora |
Postać | cięta |
Frakcja | 0,5-1 cm |
Wskazania | przeziębienie, bóle reumatyczne, osłabienie organizmu |
Do użytku | wewnętrznego i zewnętrznego |
Zbiór | z upraw konwencjonalnych / ze stanu naturalnego |
Miejsce pochodzenia | Podlasie |
Kraj pochodzenia | Polska |
Podmiot odpowiedzialny | Aromatika Adam Iwańczuk |