MIODUNKA PLAMISTA ziele
(Pulmonaria officinalis)
ang. lungwort;
hiszp. Pulmonaria officinalis;
niem. Gefleckte Lungenkraut;
fran. pulmonaire;
ros. Медуница лекарственная;
To wieloletnia roślina z rodziny ogórecznikowatych typowa dla obszaru Europy Zachodniej, choć ze względu na rosnące zanieczyszczenie środowiska coraz rzadziej spotkać ją można na naturalnych siedliskach. Najczęściej są to lasy liściaste i gęste, nadrzeczne zarośla. Dużo popularniejsza pozostaje wśród hodowców roślin ozdobnych, którzy chętnie wykorzystują ją jako ozdobę rabat kwiatowych. Miodunka wyróżnia się dwukolorowymi kwiatami i bardzo charakterystycznymi, nakrapianymi liśćmi, od których zabarwienia wzięła swoją zwyczajową nazwę. W przeszłości zalecana była przez medycynę ludową do stosowania przy przeziębieniach i we wszelkiego typu chorobach płucnych.
SUROWIEC: ziele miodunki (herba pulmonariae)
Zawiera związki krzemu, allantoinę, saponiny, śluzy, garbniki, flawonoidy, alkaloidy pirolizydynowe (śladowe ilości), kwas chlorogenowy, kwas elagowy, kwas rozmarynowy i antocyjany.
DZIAŁANIE
Miodunka plamista korzystnie wpływa na drogi oddechowe. Ze względu na zawartość śluzów działa powlekająco na błonę śluzową i wykazuje właściwości wykrztuśne, pomagając usuwać wydzielinę z górnych dróg oddechowych. Łagodzi podrażnienia gardła i oskrzeli oraz przeciwdziała odruchowi kaszlowemu. Przyspiesza gojenie się uszkodzonej tkanki płuc i łagodzi zwapnienia ognisk gruźliczych. Wykazuje silny synergizm (wzmocnione działanie) zestawiona z liściem podbiału, omanem, hyzopem, babką (lancetowatą i szerokolistną), tymiankiem, ślazem i prawoślazem, jak również poziewnikiem, cząbrem i przytulią.
ZASTOSOWANIE
Miodunka najczęściej stosowana jest w leczeniu chorób płucnych. Sprawdza się jako środek łagodzący i powlekający przy zapaleniu oskrzeli i krtani, infekcjach płuc i opłucnej, przy podrażnieniach gardła i w chorobach prowokujących kaszel. Łagodzi przekrwienia błon śluzowych towarzyszących astmie i alergii. Niektóre źródła ludowe zalecają jej stosowanie zewnętrzne do tamowania drobnych krwawień skórnych.
PRZECIWWSKAZANIA
Ze względu na brak odpowiednich badań tym kierunku nie są zalecane kobietom w ciąży i matkom karmiącym piersią.
SPOSÓB PRZECHOWYWANIA
Należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, w zamkniętych opakowaniach, chronić od światła i wilgoci.
PRZYKŁADOWE FORMY ZASTOSOWANIA
Odwar
1-2 łyżki rozdrobnionego ziela zalać 1 szklanką wody; gotować 10 minut; odstawić na 30 minut, przecedzić. Wypić w ciągu dnia 200-400 ml w porcjach 50 ml. Można wykorzystać zewnętrznie do przemywania ciała.
Napar
1 łyżkę ziela miodunku zalać 200 ml wrzącej wody. Pozostawić do zaparzenia pod przykryciem na 20 minut, schłodzić. Pić 3 x dziennie po 100 ml w stanach zapalnych górnego odcinka dróg oddechowych, w infekcjach płuc i przy uporczywym kaszlu.
Macerat
20 g ziela miodunki zalać 200 ml chłodnej wody. Pozostawić do naciągnięcia na 6 godzin. Przecedzić. Pić 2 x dziennie po 100 ml.
Tonik
100 ml odwar z ziela miodunki połączyć ze 100 ml wody z octem 5%, dodać 100 ml alkoholu 40% lub spirytusu salicylowego. Dokładnie wymieszać. Używać do przemywania cery trądzikowej, również do łagodzenia zmian powodowanych przez trądzik różowaty.