ORZECH WŁOSKI liść
(Juglans regia)
ang. Persian walnut, English walnut;
hiszp. nogal común, nuez de Castilla;
niem. Echte Walnuss;
fran. noyer commun;
ros. Оре́х гре́цкий;
Orzech włoski to drzewo z rodziny orzechowatych, pochodzące z Azji i uprawiane w wielu krajach europejskich i azjatyckich. Porasta żyzne gleby, obfitujące w próchnicę i wapń, preferując miejsca nasłonecznione, osłonięte od wiatru i ewentualnych ataków mrozu. W Polsce najczęściej uprawiane w przydomowych sadach, choć zdarzają się pojedyncze okazy porastające miedze czy pola. Właściwości lecznicze tego dużego, długowiecznego drzewa znano już w średniowieczu. Picie odwaru z liści zalecano w łagodzeniu skutków krzywicy, cukrzycy, krwotoków oraz do niszczenia pasożytów przewodu pokarmowego. Natomiast nalewka z niedojrzałych owoców była powszechnie stosowanym lekiem przeciw biegunkom.
SUROWIEC: liść orzecha (folium juglansis)
Zawiera garbniki elagowe (działają przeciwnowotworowo), olejek eteryczny, flawonoidy, kwasy organiczne, beta-karoten, sole mineralne, karotenoidy, oraz witaminy C, B1, B2, K i P.
DZIAŁANIE
Liście orzecha charakteryzują się właściwościami przeciwbakteryjnymi i przeciwzapalnymi. Działają antyseptycznie, przeciwpasożytniczo i zabójczo na drobnoustroje (w szczególności spożywane na czczo). Ponadto potwierdzono ich charakter ściągający, co zawdzięczają obecności dużej ilości garbników. Surowiec działa przeciwwysiękowo, przeciwobrzękowo i przeciwkrwotocznie. Powstrzymuje procesy ropne, przywraca równowagę jelitową, zapobiega nudnościom i wymiotom. Łagodzi wzdęcia i niestrawność, powstrzymuje nadmierną fermentację. Wywar z liści i naowocni orzecha to silny barwnik - może być stosowany zewnętrznie jako płukanka do włosów ciemnych podkreślająca ich naturalną, brązową i czarną barwę.
ZASTOSOWANIE
Odwar z liści orzecha włoskiego wykorzystuje się do leczenia zakażeń paciorkowcem, gronkowcem, bakteriami duru brzusznego oraz czerwonki. Ze względu na jego silne działanie ściągające na błony śluzowe stosuje się go w stanach zapalnych gardła i jamy ustnej, a ze względu na skuteczne zwalczanie zakażeń - do przemywania ciała w stanach zapalnych skóry (w tym trądziku, liszajach i przy oparzeniach). Wspomaga leczenie grzybicy oraz łagodzi potliwość dłoni i stóp. Przyjmowany wewnętrznie poprawia trawienie, ułatwia przyswajanie pokarmów, obniża ciśnienie tętnicze krwi i pomaga zmniejszyć poziom złego cholesterolu we krwi. Przeciwdziała krwawieniom w przewodzie pokarmowym. Zatrzymuje biegunkę, wymioty i bóle brzucha spowodowane nadmierną fermentacją. Przywraca równowagę jelitową w zaburzeniach żołądkowych.
PRZECIWWSKAZANIA
Ze względu na brak odpowiednich badań tym kierunku nie są zalecane kobietom w ciąży i matkom karmiącym piersią. Liście orzecha włoskiego mogą spowodować zażółcenie skóry, ustępujące po zaprzestaniu ich stosowania.
SPOSÓB PRZECHOWYWANIA
Należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, w zamkniętych opakowaniach, chronić od światła i wilgoci.
PRZYKŁADOWE FORMY ZASTOSOWANIA
Napar
1 łyżeczka rozdrobnionych liści orzecha włoskiego na 200 ml wrzącej wody. Pozostawić do zaparzenia pod przykryciem na 20 minut, schłodzić i odcedzić. Wypić przy biegunce. Ponadto zaleca zewnętrznie do przemywania przy stanach zapalnych skóry, wypryskach i trądziku.
Nalewka
50 g liści orzecha zalać 250 g lakoholu 50%. dstawić do maceracji na 14 dni. Po upływie dwóch tygodni przefiltrować i zlać do butelek. Pić do 2 x dziennie po 10-15 ml w zaburzeniach trawiennych. Można stosować w rozcieńczeniu w proporcji 1:10 z wodą jako płukanka do włosów ciemnych.
Mieszanki ziołowe
Na biegunkę
50 g liści orzecha włoskiego wymieszać z 50 g kłącza pięciornika gęsiego, 50 g mięty, 50 g liści borówki czernicy i 50 g kwiatu wiązówki. 2 łyżeczki mieszanki zalać 200 ml wody, doprowadzić do wrzenia i gotować na wolnym ogniu przez 5 minut. Odstawić do zaparzenia na 10 minut, odcedzić. Schłodzić. Pić 2-3 x dziennie po jednej szklance.
Na anemię
50 g liści orzecha włoskiego wymieszać z 50 g liści pokrzywy, porzeczki czarnej, bobrnka, ziela krwawnika, korzenia mniszka, kłącza tataraku, owocu róży, owocu jarzębiny, jagód jałowca i kwiatu głogu. 2 łyżeczki mieszanki zalać 200 ml wody, doprowadzić do wrzenia i gotować na wolnym ogniu przez 5 minut. Pozostawić do zaparzenia pod przykryciem na 2-3 godziny. Odcedzić. Pić 3 x dziennie przed posiłkiem.
Na zapalenie jelita
50 g liści orzecha włoskiego wymieszać z 50 g kłącza pięciornika, liści mięty pieprzowej, liści borówki czernicy, kwiatu wiązówki i ziela rdestu ptasiego. 2 łyżeczki mieszanki zalać 200 ml wody, doprowadzić do wrzenia i gotować na wolnym ogniu przez 5 minut. Pozostawić do zaparzenia pod przykryciem na kolejne 5 minut. Odcedzić. Pić 2-3 x dziennie.